Terapia metodą Vojty, znana również jako terapia Vojtygo, to specyficzna forma terapii fizycznej stosowana w leczeniu osób z zaburzeniami neurologicznymi i ortopedycznymi, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci. Metoda ta została opracowana przez czeskiego lekarza, prof. Václava Vojtę, i ma na celu poprawę funkcji ruchowych poprzez stymulację wzorców ruchowych i odruchów pierwotnych.
Terapia metodą Vojty opiera się na założeniu, że w organizmie człowieka istnieją naturalne odruchy pierwotne, które można stymulować, aby poprawić kontrolę ruchową i funkcję mięśniową. Terapeuci stosują odpowiednią technikę nacisku na konkretne punkty na ciele pacjenta, co wywołuje reakcje ruchowe i odruchy pierwotne.
Podstawowe elementy terapii metodą Vojty:
Punkty stymulacyjne
Terapeuci Vojty identyfikują konkretne punkty stymulacyjne na ciele pacjenta, które odpowiadają za wywołanie określonych ruchów i odruchów.
Stymulacja naciskiem
Terapeuta wywiera nacisk na określone punkty w określonych sekwencjach, co powoduje reakcje ruchowe u pacjenta.
Wzorce ruchowe
Terapia Vojty opiera się na specyficznych wzorcach ruchowych, które odpowiadają naturalnemu procesowi rozwoju ruchowego człowieka.
Korekcja wzorców
Celem terapii jest korygowanie nieprawidłowych wzorców ruchowych poprzez stymulację odpowiednich odruchów pierwotnych.
Poprawa mięśniowej kontroli
Terapia Vojty ma na celu poprawę kontroli mięśniowej, równowagi oraz koordynacji ruchowej.
Terapia metodą Vojty wymaga specjalistycznego przeszkolenia terapeuty, który potrafi prawidłowo identyfikować punkty stymulacyjne i stosować odpowiednią technikę nacisku. Metoda ta jest stosowana głównie u niemowląt i małych dzieci z zaburzeniami ruchowymi, ale także u osób starszych z pewnymi schorzeniami neurologicznymi czy ortopedycznymi. Ważne jest, aby terapia była prowadzona przez wykwalifikowanego specjalistę i dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta.
